Katalog pogrzebowy

Motyw śmierci pojawiał się w kulturze od zawsze. Sztuka działa na ludzi terapeutycznie, a tworzenie motywów związanych ze śmiercią pozwala się z nią oswoić. Stąd szereg dzieł nawiązujących do mitologii i biblii, które przedstawiają przeróżne motywy śmierci.

Sztuka jednak nie kończy się na obrazach. Bowiem tańczące kościotrupy bardzo szybko uciekły z ram obrazów. Powoli słynne w średniowieczu Danse Macabre zaczęło przenosić się na inne dziedziny, jak chociażby literaturę, muzykę, a nawet modę. A nieodłącznym elementem łączącym śmierć zawsze będzie trumna.

Szklana trumna

Śmierć nie jest motywem zarezerwowanym wyłącznie dla dorosłych. Już w bajkach dla dzieci pojawiają się dosyć brutalne motywy morderstw oraz utraty życia. O ile współcześnie temat straty przekazywany jest w sposób subtelny, z uwzględnieniem psychiki małego człowieka, to w XIX wieku nie przykładano aż tak dużej uwagi do delikatności. Jedną z najsłynniejszych bajek napisanych przez słynnych braci, jest ta o królewnie Śnieżce. To właśnie tam pojawia się motyw szklanej trumny. Siedem krasnoludków widząc, że martwe ciało księżniczki zachowuje swoją świeżość, postanawia umieścić ciało dziewczyny w szklanej trumnie. Przez wiele dni leśne zwierzęta i krasnoludki opłakują księżniczkę, aż do czasu, kiedy w lesie pojawia się książe.

Szklana trumna stosowana jest również w prawdziwym życiu. Dzisiaj stosuje się ją głównie w przypadku osób, które otoczone są pewnym kultem. W 2011 roku w takiej szklanej trumnie (na okres ceremonii pogrzebowej) zostało wystawione ciało zmarłego przywódcy Korei Płn – Kim Dzong Ila. Z kolei w przypadku niektórych osób świętych w Kościele Katolickim ciała zmarłych wystawia się na stały widok publiczny. W klasztorze św. Dorotei w Rzymie wystawione jest ciało zmarłej w 1882 roku św. Pauli Frassnetti.

Trumna jako symbol komfortu

Nie tylko w bajkach dla dzieci pojawiał się motyw trumny. Starsi czytelnicy lubowali się w powieściach grozy, które zyskiwały popularność na przełomie XVIII i XIX wieku. Gotyk szturmem przejął serca wielu ludzi i do dzisiaj ma swoich licznych zwolenników. Z mrocznych klimatów, złowieszczych charakterów i nawiedzonych domów narodziły się wampiry. Nocą stworzenia te polowały na piękne kobiety, za dnia spały w trumnach.

Wampir i jego trumna coraz częściej pokazywały się w kulturze literackiej i filmowej. Nosferatu, Dracula czy nawet bohaterowie bajki Hotel Transylwania na stałe zapisali się jako przedstawiciele wampirzej kultury.

Coffin Dance

Taniec z trumną spopularyzowali internauci, którzy licznie udostępniali film z pracownikami zakładu pogrzebowego, którzy niosąc trumnę do grobu, wykonywali rytmiczny i skoczny taniec. Chociaż nie jest to praktyka akceptowana w Europie, to sama forma tańca stała się kultowa. Wiele osób odtwarza ten taniec (bez trumny), a w kulturze pojawia się jego wiele przeróbek oraz interpretacji.

Trumna i śmierć na zawsze razem

W naszej kulturze trumna towarzyszy nam już za życia. Przedstawiana w filmach, bajkach i opowieściach od zawsze oswaja nas ze śmiercią. Czasem przedstawiana w mroku jako atrybut mrocznych i ciężkich powieści, kiedy indziej jako kuriozalny element zabawnego przedstawienia. Niezależnie jednak od udziału trumny w sztuce, warto pamiętać, że jest ona bardzo ważnym elementem każdego pogrzebu. Dlatego warto poznać najlepszych dostawców trumien w Polsce, których można zobaczyć na stronie Funer.